Hasła Cancer Council Victoria (Australia)

Przedstawiamy edukacyjny serwis internetowy zawierający aktualne i rzetelne informacje na temat substancji rzekomo powodujących raka. Wszystkie teksty są wiernym tłumaczeniem artykułów ze strony australijskiej organizacji Cancer Council Victoria (CCV). W związku z tym zawierają informacje o ocenach dokonanych przez australijskie organizacje i o uregulowaniach prawnych obowiązujących w Australii. Nie obniża to jednak merytorycznej wartości artykułów pozwalających na wiarygodne obalenie mitów o szkodliwości wybranych substancji występujących w produktach spożywczych, kosmetykach itp.
 
CCV wyraziła zgodę na przetłumaczenie i udostępnienie materiałów ze swojej strony polskim czytelnikom.
 
Cytowane w tekstach badania i analizy przeprowadzone zostały m.in. przez:
  • Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem (ANGIELSKA NAZWA; IARC);
  • Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (Food and Drug Administration; FDA)
  • American National Cancer Institute;
  • American Cancer Society;
  • Food Standards Australia New Zealand (FSANZ);
  • Narodową Radę ds. Zdrowia i Badań Medycznych (National Health and Medical Research Council; NHMRC);
  • Krajowy System Zgłaszania i Oceny Chemikaliów Przemysłowych (National Industrial Chemicals Notification and Assessment Scheme; NICNAS);
  • Komitet WHO ds. Dodatków do Żywności (Expert Committee on Food Additives; JECFA)
Szminka a rak

Kilka lat temu australijski serwis informacyjny opublikował artykuł, w którym stwierdzono: „Naukowcy ostrzegają, że substancje chemiczne znajdujące się w szmince i lakierze do paznokci mogą wywoływać raka piersi”. Artykuł sugerował, że ftalan butylu benzylu (BBP), zgodnie z badaniem opublikowanym w BMC Genomics, powoduje raka piersi.1 Było to badanie przeprowadzone na zwierzętach, w którym wykazano, że bardzo wysoka ekspozycja nowonarodzonych szczurów na BBP miała wpływ na ekspresję pewnych genów w tkance gruczołów sutkowych. Badanie to nie miało na celu sprawdzenia, czy BBP w szmince powoduje raka piersi u szczurów, nie mówiąc już o ludziach.

Talk w proszku a rak

Talk jest bardzo kruchym minerałem z gromady krzemianów. Złoża talku często znajdują się w pobliżu złóż azbestu, ponieważ te dwa minerały są do siebie chemicznie podobne. Fakt ten, w latach 60. wywołał obawy, że talk może być zanieczyszczony azbestem, przez co może być rakotwórczy.

Co prawda kosmetyki zawierające talk są wolne od azbestu od lat 70. XX wieku, ale zła sława talku trwa do dziś. Temat ten cieszy się zainteresowaniem mediów z powodu toczących się postępowań sądowych w USA.

W ciągu ostatnich 20 lat korzystanie z telefonów komórkowych stało się bardzo powszechne. Telefony komórkowe, to urządzenia radiowe małej mocy, transmitujące oraz odbierające promieniowanie mikrofalowe. Działają na częstotliwościach od 450 do 2700 MHz, moc tych urządzeń to 0.1 - 2 W.1 Pojawiły się obawy, że telefony komórkowe mogą przyczyniać się do powstania nowotworów – szczególnie nowotworów mózgu przez trzymanie ich blisko głowy w trakcie używania.

Wiele metalowych wypełnień uzębienia wykonywanych jest z amalgamatu – mieszaniny rtęci ze srebrem, cyną i miedzią. Można spotkać osoby przestrzegające przed stosowaniem wypełnień amalgamatowych, są to szczególnie zwolennicy tzw. „stomatologii biologicznej”. Stomatologia biologiczna poleca usuwanie zębów lub plomb, zawierających potencjalne toksyny. Praktykujący stomatologię biologiczną twierdzą, że rtęć zawarta w wypełnieniach może z zęba przedostać się do innych tkanek i narządów i powodować choroby, w tym raka